دنیا را نمی خواهم... همه برای تو...


آب مال تو... هوا مال تو... نان مال تو... آسمان مال تو... خاک مال تو...

اما... اما نه... اندکی صبر کن... خاک را نه...

خاک را میخواهم... خاک کربلا را  نمی دهم...

شلمچه را... نه،نمی دهم...

طلاییه... آن را هم نمی دهم...

هویزه،فکه،اروند،دهلاویه،فتح المبین،...

نه، هیچ یک را نمی دهم.

همه شان برای من کربلایند...

خون ها را نمی دهم، یاد شهدا را نمی دهم...

اگر بدهم،قلبم چه می شود؟برای چه بتپد؟

وحالا مدتی است از این خاک ها دور شده ام

گویی از شهدای این خاک ها دور شده ام

دلتنگم دلتنگ کربلا

دلتنگم دلتنگ یک اربعین و یک کربلا

دلتنگم دلتنگ یک جرعه اب حرم

دلتنگم دلتنگ فکه

دلتنگم دلتنگ دوستی ام با شهدا

شهدا میشود یک یادم تو را فراموش گویید

و از نو با هم دوست شویم

دلتنگم دلتنگ دستگیری هایتان

اگر روزی امد و دستم از میات دستانتان رها شد

خدا کند که دیگر روی زمین نباشم

دلتنگم دلتنگ قرار و مدار هایی که با شما بستم و فراموش کردم

دستم را دوبار میگیرید؟؟؟؟

بال هایم شکسته!

من فقط پرواز میخواهم پروازی از جنس شما هااااا.

راستی شهیدخوشا بحالت چه پروازی داشتی

از چهره ات مشخص است که خوب رسم پریدن را یاد گرفتی

از چشم نداشته ات معلوم است که.......

از صورت نصفه ات معلوم است که.............

کمی به ما هم یاد میدهی رسم خوب بودن را


گوشهایت را دادی تا ما چشم و گوشمان باز شود

چشم و گوشمان که باز نشد هیچ، بماند!

شرمنده ی ایثارتم شديم جوانمرد

خوشا به حال آنان که پروازشان اسیر هیچ قفس نشد

و هیچ بالی اسیر پروازشان نساخت...

خوشا به حال آنان که از رهایی رهیدند

و  بال  وبال جانشان نشد

خوشا به حال آنان که...

خوشا به حال ما، اگر شهید شویم